Mijn moeder doet het ook

We zitten aan de keukentafel. Mijn 80-jarige moeder en ik. “Het is echt waar,” zegt ze, “je moet zelf de slingers ophangen”. We hebben het over een vriendin van haar die dat nu niet zo goed afgaat. Die ook meer dan 50 jaar getrouwd was en verknocht en vergroeid met haar man. Die er nu niet meer is, net als mijn vader.

VAARDIGHEID

We hebben het over alleen beslissingen nemen. Over weten wat je leuk vindt om te doen. Maar ook over de reality check als het om vriendschappen gaat. Heb je die? Pak je makkelijk de telefoon om een koffieafspraak te maken of een uitje naar de film of museum te plannen?

Opnieuw je draai vinden. Mijn moeder doet het. Ook al vindt ze het niet altijd makkelijk. Terwijl we hierover spreken, realiseer ik me, dat dit een vaardigheid is die we allemaal moeten hebben.

VORMGEVEN

Zoals mijn oudste dochter die nu op zich zelf woont. Ze vindt het fantastisch, maar ook zij moet zelf een bezigheid of gezelschap regelen als ze daar behoefte aan heeft. ‘Ik verveel me nooit, mam’, vind ik dan ook heerlijk om te horen.

En zelf moet ik het ook weer doen. In deze fase gaat dat over bedenken hoe ik het werk weer vormgeef. Wat ik dan precies wil doen. Zelf veranderd, wil ik ook dat het werk verandert.

JEZELF OPNIEUW UITVINDEN

Deze week werd me duidelijk: het gaat allemaal over jezelf opnieuw uitvinden. Net als de podcast De kunst van het leiden. Daarin spreek ik met gasten over hoe zij leven en werk vormgeven na een grote gebeurtenis.

De gebeurtenis kan van alles zijn: ziekte, overlijden, faillissement, burn out, een ruzie of ander afscheid, ontslag, een belangrijk inzicht of besluit, etcetera. Het is groot, vaak onverwacht en doet de grond onder je voeten trillen. En als je het doorleefd hebt, merk je dat een grote verandering in gang is gezet. Er is een Voor en een Na (zoals ik ook in het vorige blog schreef).

UITPROBEREN

Maar wat het verschil is tussen Voor en Na, is niet meteen behapbaar of duidelijk. Het is zoeken en uitproberen. Wat je wel merkt, is dat je anders in het leven staat. En dat het ook effect heeft op hoe je omgaat met anderen. In je privéleven en in je werk. Soms past het oude werk of het oude leven zelfs helemaal niet meer. Dan ga je op zoek naar iets anders of creëer je iets nieuws. Soms zijn het kleinere aanpassingen.

Het gaat altijd over hoe jezelf begeleidt in het lijden en hoe je jezelf en anderen daarna leidt. En het gaat over creatiekracht, er letterlijk iets van maken.

Ik hoop dat het je inspireert of op ideeën brengt. Want iedereen maakt kleine of grote verschuivingen mee, in alle levensfasen.