Een opmerkelijk moment

Een opmerkelijk moment, zo noemde de Theaterkrant het vorige week, het moment waarop vele culturele organisaties de plannen voor 2025-28 indienden bij diverse subsidiënten. Een moment waarop de zorgen over de gevolgen voor de verkiezingsuitslagen voor de culturele sector nog vers zijn en de Raad voor Cultuur het advies Toegang tot Cultuur publiceert over een geheel nieuw subsidiestelsel vanaf 2029.

 

TOEKOMST

Wat betekent het om in onzekere omstandigheden een toekomst vorm te geven? Hoe kan dat de missie aanscherpen en de bijdrage die jouw organisatie levert? Tot welke ambitie leidt dit en hoe vertaal je die consequent door naar alles wat je doet?

Vragen die – meer of minder bewust – aan de basis stonden van de advies- en feedbackgesprekken die ik met een aantal leiders had naar aanleiding van hun aanvragen. Mooie, openhartige gesprekken, waarbij we keken naar het verhaal van de organisatie, de lange lijnen van de ontwikkeling en de concrete uitwerking.

 

POTENTIE EN VEERKRACHT

Het leek soms net op beeldhouwen zoals we de ruis verwijderden en de kern, de potentie die erin zat, zichtbaar werd. En vorm kreeg met behulp van de materie, de opbouw van het verhaal.

Nu de plannen zijn ingeleverd, lees ik opluchting, trots en vermoeidheid in berichten op LinkedIn. Logisch. Maar ook: En nu afwachten en snel weer over tot de orde van de dag!

Dat laatste zou jammer zijn. In onzekere tijden, is mijn ervaring, kun je meer dan alleen passief afwachten. Op subsidie uitslagen die gaan komen en politieke besluiten over budgetten en het bestel hebben we geen invloed. Wel op hoe we er zelf voor staan. Hoe fit we zijn als organisatie. Hoe veerkrachtig we ons voelen. Hoe we in staat zijn om steeds weer de ruimte creëren zodat (radicale) vernieuwing kan ontstaan. In alle omstandigheden.

 

DONKERE WOLK

Ik ga daarover graag met je in gesprek. Onder andere in deze mailing waarvan de frequentie weer omhooggaat. Mijn herstel vordert namelijk gestaag, al moet ik nog steeds slim omgaan met de beschikbare energie.

Maar ook voor mij is dit een opmerkelijk moment. Want de opbouw van het werk vindt plaats terwijl me nog een laatste operatie boven het hoofd hangt. Ook ik kijk naar wat ik in deze tijd kan ontwikkelen en hoe ik me voorbereid op het onbekende.

Ik houd je op de hoogte!