Deze week kreeg ik van 4Building een kerstpakket waar ik heel gelukkig van werd. Het kwam niet eens door de lekkere chocolade maar door het boekje ‘Not invented here’ een boekje over ‘cross-industry innovation’.
‘Not invented here’ toont voorbeelden zoals hoe een medisch team leert van vliegtuigpersoneel om te gaan met veiligheidsprocedures. En hoe een ziekenhuis een avontuur maakt van het ondergaan van een MRI scan voor kinderen door af te kijken bij pretparken.
Al ontworpen
Het boekje laat zien hoe je dat doet; innoveren door te leren van andere sectoren. Hoe gebruik te maken van wat al uitgevonden is. Zo vervang je Not invented here door ‘Already invented there’, aldus de schrijvers Ramon Vullings en Marc Heleven.
Reeds gevonden antwoorden en ontwikkelde oplossingen zijn voorhanden. Mits je bereid bent onderzoek te doen, vragen te stellen, naar buiten te gaan en te leren.
Overgenomen
Misschien komt het door de tijd van het jaar? De tijd van afronden, opruimen en tijd voor reflectie? Maar het doet te me terugkijken naar het begin van CultuurOntwerp. Zonder het begrip cross-over te kennen, leerde ik van maatschappelijke organisaties hoe zij service design toepasten bij complexe vraagstukken. Deze oplossing – die eerder een methode is dan een kant en klaar antwoord- nam ik mee de culturele sector in.
Terugkijken en evalueren
Ook Minister Jet Bussemaker blikte terug tijdens Cultuur in Beeld. Ze keek terug op haar periode als minister van OCW en de accenten die zij heeft gelegd op respect voor de kunsten, op educatie en diversiteit.
Bij de conferentie Cultuureducatie met Kwaliteit werd gekeken naar de resultaten van het vierjarige programma van het Fonds Cultuurparticipatie. Culturele instellingen, scholen, beleidsmakers en experts deelden hier ervaringen over cultuuronderwijs, dat door de samenwerking tussen scholen en makers is verdiept en meer ingebed in het reguliere programma.
Herkenning
Bij de presentatie van Klasse Theater was de herkenning in de zaal hoorbaar bij de probleemstellingen van de gezelschappen, zoals het ‘ik wist van niets docent’ personage dat Kwatta schetste. Instemmend geknik was zichtbaar bij de geleerde les van Het Houten Huis: docenten, experts, eigenlijk iedereen, wil meedenken en co-creëren! Begrip was er voor het feit dat het eng is om met onaffe producten de deur uit te gaan. Hilariteit alom bij het meezingen met de Tafelmuziek van Holland Opera, één van de ontwikkelde educatie ’producten’.
Geweten
Als klap op de vuurpijl organiseerde The Art of Impact deze week de slotbijeenkomst van het programma. Hier kwamen inspirerende en vrolijk makende voorbeelden voorbij zoals Meat the Future dat een kookboek ontwikkelde voor kweekvlees, dat nog niet in productie is maar al wel wordt ontwikkeld in laboratoria.
Maar ook projecten die aan het denken zetten. Zoals de installatie We are data over privacy en persoonlijke keuzes. En projecten die ontroeren. Zoals ONS bank die jongeren met schulden helpt, het gevangenisproject van schrijfster Christine Otten en het magazine Quiet 500 over stille armoede.
Taai
Het zijn prachtige voorbeelden van wat er bereikt kan worden. Of het nu cross-industry heet, co-creatie is of impactvolle kunst is. Het stemt hoopvol, zo aan het einde van het jaar!
Tegelijkertijd wordt steeds bevestigd dat het taaie en trage processen zijn. En vaak ook best eenzaam voor de initiatiefnemer(s). Zeker in het begin van het traject, wanneer weinig mensen weten of begrijpen wat je wilt ontwikkelen.
Wens
Daarnaast komen de projecten vaak met tijdelijke gelden tot stand. De grote vraag is dan ook hoe we deze projecten, samenwerkingen en ontwikkeltrajecten kunnen verduurzamen. Hoe zien partnerships er dan uit? En wat is nodig om die (verder) te ontwikkelen?
Belangrijke vragen om over na te denken. Samen. In het nieuwe jaar!